நானும் ஒரு கவிஞன்
நயமற்ற நகைகளால்
நாணலாக சாய்ந்து கிடக்கிறேன்
தீக்குள் குளித்த பூங்குளலாக
என் கவிச்சுருதி
நாதமற்று இசைக்கிறது
சூரிய ஒளியால்
சுவாசிக்கப்பட்ட நீராக என்
சுந்தர வார்த்தைகள்
சுவையற்று வறண்டுவிட்டன
கடும் மழையில்கரைந்து போன
காக்கை கூடாக
சின்னா பின்னமாய் என் சிந்தனைகள்
உம் விளித்திரைகளுக்குள்
என் மொழித்திரை
அமிலத்தில் சோதிக்கப்பட்டு
காரமின்றி கரைந்து விட்டது
கற்புடன் படைக்கப்பட்ட என்
கவித்துவம்
கண்ணியமற்ற உம் பார்வைகளால்
கற்பழிக்க படுகின்றன
என்
மொழிகளும் கவி பேசும்
நெஞ்சமும் நீதி உரைக்கும்
கைகளும் திசை காட்டும்
பாதங்களும் யாத்திரை போகும்
பயணங்களும் அனுபவம் உரைக்கும்
வாதிக்க தடுமாறும் பிரதி வாதங்கள்
தோற்று திண்டாடும் அனுபவ ஆழங்கள்
நடுநிலையற்ற நேச தாளங்கள்
விஷம் தடவிய விமர்சன யாலங்கள் என்
கவிகளை கருவில் கொல்கின்றன
நீங்களாவது நேசியுங்கள்
